wzbierać

wzbierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wzbieraća, wzbieraćają, wzbieraćany {{/stl_8}}– wezbrać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, wzbierze, wzbieraćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do wody, rzeki itp.: podnosić się ponad zwykły poziom; przybierać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wezbrane wody potoku. Rzeki wzbierają. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czymś ciekłym: napływać, gromadzić się gdzieś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łzy wezbrały jej w oczach. Ślina wzbiera w ustach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w stylu książkowym: napełniać się czymś płynnym; nabiegać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Piersi wezbrały mlekiem. Wrzód wzbiera ropą. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w stylu książkowym: stawać się pełnym czegoś, napełniać się, przepełniać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Serce matki wezbrało tkliwością. W czyimś głosie wzbiera złość, płacz. Wpiersiach wzbiera szlochanie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do uczuć, emocji: potężnieć, przybierać na sile, ujawniać się z dużą intensywnością': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wzbiera w ludziach niezadowolenie, rozgoryczenie. Wezbrał w nim gniew. {{/stl_10}}